عاشورای وجدان

هنوز هم بعد از این همه سال اسم مسلمونی رو یدک کشیدن باز هم شک دارم اگه هزار و اندی سال پیش من هم تو اون صحرا بودم میموندم یا میرفتم! 
نمیشه که یه روزی یه عده ای این طوری طعم شرمندگی رو چشیده باشند و ما امروز از این شرمندگی بی نصیب مونده باشیم! خوب که فکر میکنم ما هم جا واسه شرمنده شدن زیاد داریم اما مثل همون عده ی زیاد اون سالها حواسمون به شرمندگی نیست!
شرمندگی واسه انسان نبودنِ گاه و بیگاهم تو  یک سال گذشته، نهایتِ عزاداریه منه!