میخواهم بیشتر زندگی کنیم

پسرعموی فرزندمان به دنیا آمده و اچ بی بیشتر از انتظار من برای تشریف فرمایی برادرزاده ی نخودی اش خوشحال است. زن عمو شدن هرگز در لیست آرزوهایم نبوده و نمیدانم چرا فکر میکنم وظیفه دارم تا بدجنس باشم و برای این عضو تازه ی خانواده دندان نشان دهم اما خوب میدانم دندانهای اچ بی عزیزم وقتی که لبهای بالایش را با آن گاز میگیرد کاملا شبیه به دندانهای خون آشامی است که میتواند بر حسب تصادف به برادرزاده ی عزیز تر ازجان من که فعلا عدم است نشان داده شود. پس برای این کوچولو که اتفاقا او هم اچ بی دیگری است لبخند میزنم و در خیالم اینقدر فشارش میدهم تا بوی پنیر مانندش از یقه اش بالا بزند و مرا مست و بیهوش کند.

 دور و برم پر از آدمهایی است که فصل جفتگیری مشترکی داشته اند و همگی با اختلاف چند روز والدین میشوند. همین دیروز دختر انگشت به دماغ کودکی هایم از پنج صبح تا سه بعد از ظهر درد زایمان کشیده و با افتخار و سربلندی آمار جمعیت جهانی را یک خانه ی چند اینچی بالا برده و من وظیفه ی خودم میدانم برای این دختر تمام قد بایستم که اینچنین با شهامت مادر شده. کاری که میدانم هرگز از عهده ی من بر نمی آید. این یکی برعکس زن عمو شدن در لیست آرزوهایم وجود دارد؛ مادر شدن به همان روشی که تمام موجودات زنده ی دنیا میشوند و البته یک ساعته نه  10 ساعته! ا

لبته در پروسه ی یکی شدنمان این روزها هردویمان در حال زاییدن هستیم و از هر دری وارد میشویم دوزاری کسی که باید واسطه گری کند نمی افتد و ما هردو میدانیم زور بیجا زدن احتمالا ثمری ندارد چون آقا دوزاری اش را دو دستی چسبیده و نمیخواهد که بیافتد. چه میتوانیم بکنیم جز اینکه از راه وقیحانه وارد شویم؟ واسطه ها همیشه برای سرعت بخشیدن به واکنش ها می آیند و حالا که واسطه ی آسان گر ما اینقدر سخت گیر است ما باید از راه دیگری وارد شویم تا درد دوریمان را که قسم میخورم بیشتر از درد زایمان است تسکین دهیم!

هر روز صبح با انگشت لبهایم را از دو طرف میکشم و به انحنای روی صورتم نگاه میکنم تا مطمئن شوم همان اچ بی دیروزم! پر از غر و ناله هستم و میخواهم روزهای کشدار آخر سریعتر بگذرند! میخواهم روزهای بیشتری زیر یک سقف باشیم و روزهای بیشتری کرک و پر همدیگر را بکنیم تا روزهای بیشتری را به حالت پخته سر کنیم و در نهایت روزهای بیشتری را کنار فرزندانمان باشیم!
 میخواهم روزهای بیشتری را زندگی کنیم.