برای دانه ی عشقمان :)
چهارشنبه, ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۲:۴۴ ب.ظ
پرسیده
بودم خانم ها چطور مامان میشوند و مامان گفته بود خدا از همان کودکی در دل هر
دختری یک دانه میکارد. دختر که ازدواج کرد و حس کرد که میخواهد مامان شود با شوهرش
دعا میکنند و خدا آن دانه را تبدیل به بچه میکند.
دانه ی
عزیزم؛
تو شبیه
به عدسی هستی که درونم خوابیده ای و من تو را با وجود بی شکلی ات مادرانه دوست
دارم. میدانم که روزی با قدرت عشقی که بین من و پدرت خواهت بود دست و پا در می
آوری و روی کله ی کوچکت چشم و دماغ و دهن شکل میگیرد. دانه ی عدسی مامان، گرمایی
که تو معصومانه در آن خوابیده ای گرمای عشقی است که پدرت سخاوتمندانه به من میدهد
و باور کن گاهی اینقدر زیاد است که به سختی جلوی خودم را میگیرم تا ضربان قلبم تو
را بیدار نکند. همین دیروز که رفته بود از طرف تو برایم هدیه گرفته بود خیلی تلاش
کردم تا گریه نکنم و خب باید اعتراف کنم شاید به اندازه ای که تو را در آغوش بگیرم
حست کردم و این را مدیون پدرت هستم. پدرت اینقدر مهربان است که دوست داشتم برای
روز مرد از طرف تو برایش هدیه ای میگرفتم اما میدانم که شعر تقلید کار میمونه را
برایم میخواند والبته تو میدانی که مادرت خلاق تر از این است که ادای پدرت را در
بیاورد. زندگی خیلی خیلی خوب است و من مطمئنم که اگر فقط یک سلولت به مامان برود
آن را عاشقانه دوست خواهی داشت و شک ندارم با چنین پدری تو هرگز از ناملایماتش
نخواهی ترسید.
دانه ام،
هدیه ی دیروزت خیلی برایم ارزش داشت. بوست تا روزی که در آغوشمان جا بگیری باشد
طلبت.
مامانی
که تو عشق دومش خواهی بود
بوووس
