تولدی که دوستش دارم

جعبه­ای پیچیده در تیله­های کاغذی در دستم بود و بادکنکهای باد شده از ذوق و هیجان در دلم. اولین کاغذ پاره شد و کارت هدیه بیرون افتاد. دومین کاغذ را که باز کردم کارت هدیه ای دیگر روی پاهایم بود. کاغذ کادوی سوم هم که کنار رفت کارت هدیه ی سوم خودش را نشان داد. حالا نوبت به محتویات خود جعبه بود. گواش دوازده رنگی که مرا پرت کرد به 17 سال پیش. وقتی که روی کاغذ نوشتم عشق و با رنگ قرمز گواش رنگش کردم بی آنکه بدانم جایی در سالهای دور عشقی به همان خوشرنگی در انتظارم است. برای شیرینتر کردن روزی که دوستش دارم هزار بار ممنون :***