مادر بزرگ ِ درونم

اشخاص زیادی در لایه های وجودی من زندگی میکنن که به اقتضای زمان و مکان به لایه ی بیرونی ِ شخصیتم سرک میکشن و اظهار وجود میکنن. مثلا کودک درونم در مقابله با مامان و بابا بسیــــــــــــــــــــار فعال و برونگراست و گاهی برای تنوع موقع دل دادن و قلوه گرفتن هم بیرون میزنه و خودی نشون میده. نوجوون ِ درونم مدتیست در گوشه ای کز کرده و فقط وقتهایی که نیاز به سرتق بازی دارم میپره وسط. جوونی که اگه خدا قبول کنه این روزها به اسمش زندگی میکنم البته اگر مادربزرگ درونم اجازه بده !!ا

وقتهایی که با هزار نقشه و محاسبه حدفاصل توقف درب مترو را حدس میزنم و جایی می ایستم که بتونم تمام ِ راه را بشینم، وقتهایی که خستگی باعث میشه نگاه ِ پر از انتظار ِ خانم ِ همسن مامانم رو ندیده بگیرم و دودستی به صندلیم بچسبم که یه وقت از زیرم در نره و بره زیر اون! وقتهایی که چهار روز تنهایی تو خونه رو عادی جلوه میدم و به رسم مامانم از خان داداش و زوجه برای شام دعوت میکنم! وقتهایی که به اونی که دوستش دارم تاکید میکنم که شام دیر نخوره و اگر جیگر میخوره خوب بجوه! وقتهایی که تو فکرهام همه ی رسم و رسومات ِ عروسی رو مو به مو تداعی میکنم و لب میچینم و میگم مگه میشه که فلان رسم رو اجرا نکنیم! وقتهایی که میشنوم فلان عروس و داماد قبل از ازدواجشون کلی مسافرت با هم رفتن و ابرو بالا میندازم! وقتهایی که پشت ویترین طلا فروشی فقط و فقط انگشترهای عقیق چشمم رو میگیره! وقتهایی که با یه خانم ِ 80 ساله همکلام میشم و بهش راهکار میدم که چطور پا دردش رو کمتر کنه! وقتهایی که مامانم رو نصیحت میکنم که درسهای دانشگاهش رو خوب بخونه و واسه آخر ترم نذاره! وقتهایی که به بابام برای درمان عرق سوز کلی راهکار سنتی میدم... همه این وقتها مادربزرگ درونم بالا زده و جوونیم رو هول داده یه گوشه! 

خوب یا بد گاهی فقط یک عصا با مادر بزرگم فاصله دارم